Assassin's Creed Shadows revolutioneert: herdefinieert stealth met kunst en precisie 🎯✨

Ik realiseerde het me pas vrij laat Assassin's Creed Shadows Deze versie van een shinobi zijn is lastig, maar het was juist de precisie die het spel vereiste die het des te meer de moeite waard maakte. 🎮✨

Met Schaduwen, de franchise van Assassin's Creed heeft zijn meest indrukwekkende stealth- en moordmechanismen tot nu toe bereikt. Op zijn best, Shadows doet denken aan games zoals de serie Onteerd van Arkane, dat opkomende actie combineert met een artistieke mix van vaardigheden en scenario's. Hoewel het niet het niveau van verfijning van die titels haalt, had ik wel momenten die me de adem benamen door wat het kon bereiken. Deze momenten plaatsten me meer in een meeslepende moordsimulatiegamewereld dan de recente, rumoerige titels van Assassin's Creed. 🔪

Hier is een voorbeeld. In Ubisofts open-world third-person actiespel nam ik het in een donkere grot op tegen een groep van ongeveer tien mannen. Het bleken allemaal doelwitten te zijn die ik al eeuwenlang achtervolgde. Ze maakten allemaal deel uit van dezelfde groep, die ik zorgvuldig één voor één had uitgeschakeld – de ene leidde me naar de volgende. Nu, nadat ik er één had opgespoord, bleken hij en zijn overgebleven collega's te hebben besloten een vergadering te houden. Samen. Met hun bewakers. Ik had dit niet gepland, maar nu moest ik beslissen of ik zou vertrekken of deze kans zou aangrijpen om de klus in één klap te klaren. ⚔️

Het is belangrijk om te vermelden dat mijn personage, de shinobi Naoe, haar eigen trucjes had om de overweldigende omstandigheden in evenwicht te brengen. Ten eerste was ze niet alleen. Schaduwen, rekruteer je op natuurlijke wijze bondgenoten tijdens je enorme zoektocht naar wraak. Je kunt ze in een oogwenk oproepen om je in elk scenario te helpen, van een monnik met blote vuisten tot een giechelende, griezelige tienergifspecialist. Nadat ik mijn gifspecialist had "geüpgraded", maakte haar gifbom onmiddellijk drie vijanden bewusteloos. Haar upgrades zorgden er ook voor dat iedereen die op onderzoek uitging, onder dezelfde betovering viel. Ik begon met het oproepen van deze specialist om verschillende doelwitten en bewakers uit te schakelen. 👥💨

In de tweede plaats heeft Naoe vaardigheden die grenzen aan magie, zoals het vertragen van de tijd terwijl hij met normale snelheid beweegt – wat wederom doet denken aan Onteerd of naar Arkane's andere grote hit, DoodslusDoor deze vaardigheid meteen in te zetten nadat ik mijn gifspecialist had opgeroepen, kon ik een aantal dodelijke kunai naar de hoofden van de bewakers gooien en dicht bij de echte doelen komen om in korte tijd een elegante dubbele executie uit te voeren. ⏳💥

Dit alles gebeurde in minder dan 20 seconden. En voilà! Alle doelwitten en hun bewakers waren uitgeschakeld. 🎉

Ik heb me nog nooit zo'n moordenaar gevoeld in Assassin's Creed🗡️ Ik was verrast, aangezien ik deze franchise al sinds de eerste game speel. Maar dit moment deed me beseffen dat ik nog nooit zo vindingrijk had hoeven zijn in deze games, en ook nog nooit toegang had gehad tot zo'n breed scala aan vaardigheden, tools en aanvullende talenten. 🚀

Zelfs de recente trilogie van ‘reboots’ — Oorsprongen, Odyssee, En Walhalla — niet zoveel variatie en complementaire acties bevatten. Terwijl de geliefde protagonisten van die games bijna goddelijke vaardigheden ontwikkelen, richtten de meesten zich meer op gevechten dan op stealth. 🛡️ De nieuwste uitbreiding voor Walhalla, bijvoorbeeld, plaatst je letterlijk in de schoenen van een god, Odin, die zich een weg baant door de Noordse rijken om zijn zoon, Baldur, te redden. ⚡

Nu, met Schaduwen, Ubisoft is erin geslaagd om actie en stealth in balans te brengen, waardoor je zowel als de shinobi Naoe als de dodelijke samoerai Yasuke kunt spelen. Vooral Naoe's stealth maakte indruk op me. Schaduwen creëert meerdere scenario's die planning vereisen voor je shinobi. Hoewel Naoe zich als donkere zijde in de nachtwind beweegt en meerdere doelwitten direct kan uitschakelen, kan ze ook snel sterven. Ze wordt echter geconfronteerd met grote scenario's met wel 20 tot 30 vijanden die een gebied patrouilleren.

De game biedt enorme beloningen in bijvoorbeeld gigantische, zwaarbewaakte kastelen. Via de hoofdpoort naar binnen gaan is bijna nooit een optie. Maar Naoe kan overhangende bomen beklimmen, scheuren in muren vinden en door aquaducten zwemmen. Eenmaal binnen kan ze haar "adelaarsoog" gebruiken om door muren heen te kijken en vijanden te markeren. Schaduwen Verwijdert de vliegende metgezel uit de vorige drie games, die fungeerde als een militaire drone om luchtverkenning uit te voeren. 🦅

Alles valt binnen de beperkte grenzen van Naoe's visie, maar dat hoeft niet per se beperkend te zijn. Als Naoe het correct gebruikt, kan hij nooit onvoorbereid zijn en kan hij de volgorde van de moorden zo plannen dat niemand ooit merkt dat hij of zij de plek is binnengedrongen. Als er bijvoorbeeld een bewaker patrouilleert, is het misschien makkelijker om diegene uit te schakelen dan zijn of haar collega's die daar gestationeerd zijn, omdat ze je kunnen zien bewegen. 🚶‍♀️👀

De grootte van deze locaties maakt dit tot een dodelijke puzzel 🧩. Als ik Bewaker A uitschakel, heb ik toegang tot Bewaker B en C. Bewaker D houdt echter Bewaker A in de gaten, enzovoort. Voor ik het weet, moet ik een soort Rube Goldberg-machine creëren voor de moordpartijen 🔫, eerst de ene, dan de andere uitschakelen, de timing bepalen en verschillende vaardigheden, rekruten, enzovoort ⏳ gebruiken.

Het duurt even om deze enorme kastelen te doorkruisen 🏰, maar de beloningen zijn enkele van de beste wapens en pantsers in de game 🛡️⚔️. En als je gepakt wordt, word je een tijdje opgejaagd 🏃‍♂️💨, wat de reis echt gevaarlijk maakt.

In eerdere delen was stealth grotendeels optioneel en functioneel, maar niet memorabel. Bovendien was er geen echte straf voor ontdekking, aangezien de goddelijke protagonisten niet gemakkelijk het zwijgen konden worden opgelegd. 😎

Evenzo vereist het andere speelbare personage, de samoerai Yasuke, zorgvuldige overweging, ondanks dat hij een bewegende berg is. Hij heeft geen arendsoog. Hij is gebouwd voor luidruchtige dodelijkheid; zelfs zijn directe kills onthoofden en onthoofden. Dit creëert een eigen doordachte speelstijl, omdat je voorzichtig door deze grote omgevingen moet bewegen en navigeren, idealiter zonder de aandacht te trekken. ⚔️👀

Yasukes voordeel is dat hij een enorme boog kan gebruiken om vijanden van een afstand direct uit te schakelen – in tegenstelling tot Naoe, die dichtbij moet zijn. Dit past bij het geven-en-nemen-thema dat centraal staat in de spelmechanica. Yasuke kan echter gemakkelijker en sneller alarmen afhandelen, waardoor zijn moordstijl minder zuiver is, maar makkelijker te herstellen als het misgaat. 🎯

Dat had ik niet verwacht Schaduwen Ze hebben zoveel werk en aandacht in hun kills gestoken, wat natuurlijk grappig is gezien de naam van de franchise. Ik speel deze serie al sinds het begin en was onder de indruk van de nadruk op nette, doordachte kills – niet alleen binnen gescripte contexten, maar ook in de open wereld zelf. 🕵️‍♂️💡

Na jaren van neigingen tot bombastische actie, Schaduwen wijst naar een toekomst waarin Assassin's Creed blijft zijn naam eer aandoen en creëert hopelijk scenario's waardoor spelers zich voelen als de hoofdpersonen uit de titel, in plaats van als goddelijke krijgers. 🌟🎮