Atomfall Review: De unieke ervaring die je niet mag missen! 🌌

Een mysterieuze stem roept je en het klinkt als Graaf Orlok.
Credit: Rebellion Studios

Dit alles speelt zich af in het prachtige en spookachtige platteland van Cumbria. 🌳

In tegenstelling tot de meeste RPG's, Atomfall verlaat de missiestructuur gebaseerd op doelstellingen ten gunste van het enige systeem van "Leads". In plaats van waypoints en een lijst die je precies vertelt waar je heen moet, stel je je volgende stappen samen aan de hand van gesprekken met NPC's, verspreide brieven en oude cassettebandjes die je in de quarantainezone vindt. Er is geen markering op de kaart die je vasthoudt - alleen de aanwijzingen die je hebt verzameld en de aantekeningen die je maakt. Je kunt echter wel handmatig kompasmarkeringen plaatsen om potentiële interessante punten te volgen.

Het is een verfrissend intuïtieve benadering van meeslepend verhalen vertellen die de meeste games moeten ervaren. Elden Ring En Donkere zielen iets soortgelijks doen, maar dan op een opzettelijk cryptische manier, waarbij het verhaal verborgen zit in objectbeschrijvingen en het aan de spelers wordt overgelaten om de ontbrekende informatie in te vullen. Atomfall, daarentegen, zorgt ervoor dat de wereld organischer aanvoelt, waardoor elke ontdekking een echt "aha!"-moment wordt in plaats van slechts een volgende stap op een to-do-lijst. 😮

Credit: Rebellion Studios

Bijvoorbeeld, bij aankomst in Wyndham Village – momenteel bezet door het Protocol, de eerste militaire quarantaine-eenheden die waren achtergelaten – werd ik bij de poort tegengehouden en kreeg ik te horen dat ik met kapitein Sims moest praten, een man met een bijzondere interesse in buitenstaanders. Sims, die wantrouwend stond tegenover iedereen die erin slaagde het gebied binnen te komen, gaf me informatie. Ja Ik stem ermee in om een verkenningstocht voor hem te doen. Hij wil weten of er dorpelingen zijn die iets verdachts van plan zijn – want naast zijn rol als Big Brother heeft hij ook reden tot bezorgdheid. Het blijkt dat een aanzienlijk aantal dorpelingen na de ramp het bos in zijn gegaan en een sekte hebben opgericht. 😳

Dit leidde tot een reeks gesprekken met de sleutelfiguren in het dorp: de herbergier, de bakker, de priester en de kruidenier. Elk van hen had zijn eigen eigen skeletten in de kast - geheimen die ze verborgen hielden van Het Protocol. Vanaf daar had ik een keuze. Ik kon ze verraden aan Sims of ze helpen in hun problemen, door te spelen lange termijn in een stad gebouwd op paranoia.

Het zijn momenten als deze die Atomfall Het doet het goed, maar over het algemeen is het verhaal niets bijzonders. Hoewel het Leads-systeem zeker uniek is in zijn presentatie, is het uiteindelijk... Het is nog steeds gewoon een standaard missiestructuur — behalve dat je nu zelf dingen in elkaar zet in plaats van dat je een knipperend objectief volgt.

En als het aankomt op de zes mogelijke eindes van de game, begint de opzet een beetje formulematig aan te voelen. Elke NPC die je een ontsnappingsroute uit het gebied aanbiedt, volgt hetzelfde basispatroon: twee hoofdmissies en dan een laatste keuze met betrekking tot de Exchange – de mysterieuze BARD-faciliteit die centraal staat. Vernietig je wat erin zit? Of gebruik je het om de doelen van iemand anders te helpen bereiken? Of je kunt beslissen dat het er niet toe doet en in de modus gaan Chaos en alle NPC's in het spel elimineren. Het is absoluut mogelijk – en eerlijk gezegd is het ook nog eens hartstikke leuk! 😈

Atomfall wil echt het idee van vertrouwen in wanhopige omstandigheden benadrukken, maar doet dat niet erg subtiel. Sommige personages beginnen vriendelijk, maar zodra je hun vertrouwen wint en hun aanwijzingen volgt, is het alsof er een knop omgaat – je weet meteen dat je naar een "slecht" einde wordt gestuurd. Tijdens mijn 25 uur durende spel op PlayStation 5, ik zag vier van de zes mogelijke eindes, en geen ervan voelde bijzonder bevredigend. 🤷‍♂️

Erger nog, de game voelt vreemd losgekoppeld van zijn eigen mechanismen. Ondanks de snelle, actievolle gevechten – waarbij bijna elke vijand direct aanvalt – durfden de uiteindelijke recensenten me te berispen omdat ik "een gewelddadige weg had gekozen". Huh? Welke game heb je gekeken?

Aan het eind van de dag is het Leads-systeem van Atomfall Het is een geweldig idee met veel potentie, maar de uitvoering laat te wensen over. Er is iets daar, maar het wil gewoon niet landen. 🎯

Wat zal het dan zijn?

Credit: Rebellion Studios

Ondanks Atomfall geeft een serieuze sfeer af FalloutLaat je niet misleiden: dit is geen RPG in Bethesda-stijl. Het leunt veel meer op actie dan op survival, met slechts een vleugje RPG-elementen. Alles, van gevechten tot het maken van items en NPC-interacties, voelt lichter en minder complex aan in vergelijking met games zoals Fallout of STALKER.

En eerlijk gezegd? Het is prima. 🆗

Dat gezegd hebbende, de strijd van Atomfall voelt erg aan als moderne shooters. De wapens zijn zwaar, realistisch en hebben een flinke dosis terugslag, terwijl de hand-tot-handgevecht Het lichaam is traag, zwaar en bruut visceraal. De game introduceert ook een hartslagsysteem (uithoudingsvermogen), waarbij de acties van hoge energie Hoe rennen, springen of vechten je vermogen om te richten of zware melee-aanvallen uit te voeren beïnvloedt. Het beheersen van dit systeem voegt een extra laag spanning toe, waardoor je moet nadenken voordat je de strijd aangaat. 💔

Je arsenaal bestaat uit klassieke "roadman"-artillerie: messen, politieknuppels en zelfs een ouderwetse cricketbat. Je kunt de triggers van de controller ook gebruiken om vijanden te schoppen, zodat ze op een comfortabele afstand blijven wanneer het echt dichtbij komt. Maar de vijandelijke variatie is nogal beperkt. Je staat in principe tegenover vier typen: vijanden op afstand, vijanden in het gevecht van dichtbij en twee soorten gigantische robots: één met een minigun en één met een vlammenwerper. En dat is het dan ook wel zo'n beetje. Oh, en de ratten. Laat die ratten maar zitten. 🐭

Credit: Rebellion Studios

Voor afstandswapens heb je vier standaardcategorieën: geweren, pistolen, shotguns en machinepistolen. Elk type heeft zo'n twee of drie varianten die je van vijanden kunt plunderen of in de wereld kunt vinden. En natuurlijk is er de vertrouwde pijl en boog, want nee overlevingsspel is compleet zonder één. 🏹

Vreemd genoeg kun je geen pijlen of munitie maken, wat een beetje een teleurstelling is in een game die zich verdiept in survivalelementen. Je zult echter wel op zoek moeten naar kleding, kruiden, buskruit, wapenolie en alcohol om helende voorwerpen, drankjes en werpbare explosieven te maken. 💣

Oude vrek.
Credit: Rebellion Studios

Dan zijn er de consumptiegoederen, die neigen naar de Britse keuken, die bekendstaat om zijn opwinding. Je kunt thee drinken om je hartslag te verlagen, of tomaten, aardappelen, gebak en vlees uit blik verslinden – en je volledig onderdompelen in de realiteit van hoe saai het Britse dieet kan zijn. 🍽️

In plaats van een traditioneel monetair systeem, Atomfall Schakel over op volledige ruilhandel. Handelaren wisselen geen contant geld uit; in plaats daarvan beoordelen ze je ruil op basis van de waarde van de items, met een simpele indicator die aangeeft hoe eerlijk de ruil is. Elke handelaar heeft zijn eigen prioriteiten: als iemand een stapel verbanden heeft, vinden ze het niet erg als je probeert meer te geven. Maar als je iets zeldzamers aanbiedt, zoals een goed wapen of voedsel, zijn ze eerder bereid om een compromis te sluiten.

Het verkennen van de quarantainezone

Een quarantaine binnen een quarantaine.
Credit: Rebellion Studios

Als het idee om door een met straling bedekte woestenij te dwalen, geboren uit een catastrofale wetenschappelijke mislukking, bekend klinkt, dan komt dat omdat isIn veel games is het concept van een ‘uitsluitingszone na een ramp’ al eerder aan bod gekomen, en Atomfall past perfect in die traditie. In veel opzichten deelt het veel elementen met Pacific Drive, Hij overlevingsspel 2024 over het navigeren door een afwijkend deel van het Pacifisch Noordwesten in een nauwelijks functionerende auto. Maar waar Pacific Drive hadden procedureel gegenereerde gebieden, Atomfall ruil dat in voor vier verschillende regio's van Cumbria - gebieden waar je zult zijn vervelend steeds opnieuw bezoeken.

Spelers zullen elke hoek van Wyndham Village, Slatten Dale, Skettermoor en Casterfell Woods doorzoeken. Afgezien van het dorp (als je braaf bent), wordt elk gebied gecontroleerd door een andere factie, en ze vallen allemaal direct aan. De gebieden zelf zijn niet bijzonder groot – je kunt in ongeveer vijf tot tien minuten van de ene kant naar de andere lopen – maar het bereiken van je doelen kan een beetje saai aanvoelen. Dankzij het Lead-systeem zul je onvermijdelijk locaties tegenkomen die je eigenlijk nog niet had moeten bereiken, wat spannend of frustrerend kan zijn, afhankelijk van hoe goed je op dat moment bent uitgerust.

Getrouw aan zijn lichtgewicht overlevingsaanpak, Atomfall houdt middelen – vooral munitie – schaars. Je bent nooit volledig bevoorraad om wild te schieten, wat stealth en nauwkeurige schotplaatsing stimuleert om te voorkomen dat je overweldigd wordt door de verrassend grote vijandelijke patrouilles en kampementen in de game. Het stealth-systeem is echter op zijn best basic, en de vijandelijke AI is zo pijnlijk dom dat je vaak een heel kampement zonder veel moeite kunt uitroeien. 😅

Dat gezegd hebbende, de wereld van Atomfall Het is werkelijk prachtig, op die spookachtige manier van "de natuur die de beschaving herovert". Wyndham Village heeft alle kenmerken van een schilderachtig naoorlogs dorpje dat nu gevangen zit in een griezelige limbo. Casterfell Woods is dichtbegroeid en onheilspellend, vol torenhoge bomen en vreemde wezens die in de schaduw loeren. Slatten Dale, een heuvelachtig industrieel landschap, draait om de verlaten mijn en steengroeve. En dan is er Skettermoor – ooit een pittoresk landschap, nu gereduceerd tot verschroeide aarde, bewaakt door enthousiaste soldaten die een excuus zoeken om als eerste te schieten en nooit vragen te stellen. 🌄

Er verandert fundamenteel niets als je je vaardigheden niet verbetert.
Credit: Rebellion Studios

De RPG-elementen van Atomfall zijn zo licht als ze maar kunnen. Er is een eenvoudige vaardigheidsboom die geleidelijk ontgrendeld wordt naarmate je trainingshandleidingen over de hele wereld vindt – gekocht bij handelaren of verstopt op specifieke locaties. De plaatsing van deze handleidingen zorgt voor een geweldige storytelling in de omgeving, zoals het vinden van een handleiding voor boogschieten in een boogschietkamp in een verlaten kasteel of een gevechtstrainingshandleiding van een voormalige soldaat die koopman werd in Skettermoor. Dat gezegd hebbende, als handelaren ze niet hebben, kunnen ze worden gevonden. obsceen moeilijk te vinden, en eigenlijk niet je hebt ze nodig om het spel te voltooien.

Je kunt ook vaardigheidspunten verzamelen uit BARD-boxen die je in bunkers op de kaart vindt. De vaardigheden zelf? Basis RPG-dingen: schadeverhoging, weerstand tegen gif en snellere buit. Niets baanbrekends, maar genoeg om je een klein voordeel te geven.

In essentie, Atomfall Het presenteert zich als een diepgaande en complexe ervaring, maar hoe meer je speelt, hoe meer je beseft dat het een vrij casual avontuur is, aangekleed met een survivalhorror-esthetiek. Maar alle lof is op zijn plaats: technisch gezien draait de game indrukwekkend goed voor een release in 2025, met weinig zichtbare bugs of prestatieproblemen. En in een tijdperk waarin mislukte lanceringen vanaf dag één de norm zijn, lijkt dat alleen al een compliment waard. 🎉

Het is de moeite waard Atomfall?

Credit: Rebellion Studios

Atomfall Het is een van die games die op het randje van iets bijzonders lijkt, maar dat nooit helemaal waarmaakt. Het heeft een sterke identiteit – een post-apocalyptisch avontuur verpakt in beklemmende Britse folklore, met een flinke dosis survivalmechanismen en een uniek questsysteem – maar de uitvoering staat vaak haaks op de ambities.

Het Lead-systeem is een intrigerend alternatief voor traditionele questmarkers en maakt organische ontdekking en door de speler aangestuurde verkenning mogelijk. Uiteindelijk komt het echter nog steeds neer op standaard RPG-queststructuren. Je stelt simpelweg doelen op via aantekeningen en gesprekken, in plaats van dat je expliciet verteld wordt waar je heen moet. Het is meeslepend, zeker, maar ook frustrerend wanneer je teruggaat in de kleine maar saaie wereld van de game.

Waar Atomfall schijnt Het zit hem in de sfeer. De omgevingen zijn prachtig vormgegeven, van het griezelige, culturele Casterfell Woods tot de verschroeide aarde van Skettermoor. De game speelt in op de omgeving met een meeslepende verhaallijn, en het is verfrissend om een post-apocalyptische wereld te zien die niet aanvoelt als een doorsnee woestenij. De game draait ook opmerkelijk goed, met weinig technische problemen – iets wat steeds zeldzamer lijkt in moderne gamereleases.

Als je op zoek bent naar een lichte survival RPG-ervaring met meeslepende verkenning, spannende gevechten en een unieke Britse setting, dan Atomfall biedt genoeg om plezierig te zijn, vooral als je de beperkingen kent. Verwacht je echter diepgaande RPG-mechanismen, een ingewikkelde verhaallijn of een echt open einde, dan kom je misschien bedrogen uit. Het is een spel met veel geweldige ideeën, maar het zet zich er nooit volledig voor in. Als een survival-RPG van gemiddeld niveau is het solide. Is dit de volgende Fallout of STALKER? Neem het niet weg. 🙄

Atomfall verschijnt op 27 maart voor PlayStation 4 en 5, Xbox One en Series X/S en PC.