Technische analyse van Ghostwire Tokyo

Naast het verhaal en de gameplay moet ik toegeven dat ik erg uitkeek naar de release van Ghostwire Tokyo, omdat het een spel volgende generatie. Tango GameWorks heeft niet te maken gehad met de beperkingen die de "oude generatie" oplegde bij zijn vooruitgang, en eerlijk gezegd keek ik er echt naar uit om te zien welke invloed dit op het spel zou hebben op technisch vlak, vooral op zulke belangrijke gebieden als de moeilijkheidsgraad van de geometrie, de kwaliteit van de texturen en de grootte van de levels.

Ghostwire Tokyo is daarentegen ook een game die op technisch vlak enorm interessant is, omdat het gebruikmaakt van raytracing. toegepast aan reflecties en schaduwen, en door het feit dat omvat DLSS, FSR en TSRZoals onze meer gevorderde lezers zullen weten, hebben we het over drie technologieën het opnieuw schalen van afbeeldingen werkt op een heel andere manier:

• DLSS reconstrueert en schaalt de afbeelding opnieuw met behulp van AI (kunstmatige intelligentie) om de beste lijsten te kiezen en te combineren, waarbij we zowel exclusieve als tijdelijke elementen gebruiken.
• FSR maakt gebruik van een eenvoudig, vast algoritme dat de afbeelding opnieuw schaalt met behulp van alleen unieke elementen.
• TSR is een veel geavanceerdere herschaling dan de vorige, omdat het de afbeelding herschaalt met behulp van exclusieve en tijdelijke elementen, maar geen extra elementen vereist. hardware toegewijd.

Voordat ik met de analyse begin, wil ik u eraan herinneren dat je kunt alle afbeeldingen vergroten door erop te klikken, en u kunt ze ook in verschillende vensters openen om ze op een veel directere en eenvoudigere manier te vergelijken.

Ghostwire Tokyo: het 'next gen'-effect is duidelijk

Vanaf het moment dat we plezier beginnen te hebben, zijn we bij een speciale reconstructie van de populaire Shibuya-overgang, En die eerste scène is meer dan genoeg om ons te laten beseffen dat we te maken hebben met een nieuwe-generatiegame die echt breekt met de belangrijkste beperkingen die de "oude generatie" oplegt. Naarmate we verder komen in de game, wordt het gevoel dat we voor een "next-gen"-game staan steeds sterker, vooral wanneer we Tokio van bovenaf kunnen aanschouwen. De omvang van de setting en de kwaliteit ervan zijn sensationeel.

De kwaliteit en de moeilijkheidsgraad van de geometrie is superieur, zelfs in de meest afgelegen en kleinste elementen en elementen, en We hebben nooit last van die "vuile" texturen (slechte kwaliteit) die een traditie zijn in titels van meerdere generaties. Zonder verder in te gaan, was dit een opvallend minpunt in recente games, zoals Stervend licht 2 en Resident Evil Village, en ik heb hier al eerder over gesproken in de bijbehorende deskundige recensies.

Om dit te illustreren, hoeven we alleen maar naar de scène in het ziekenhuisbed te kijken. Merk op hoe zorgvuldig elk detail is verzorgd, zozeer zelfs daten zelfs de vouwen van het vel zijn te zien op bed. De geometrie van elk element is optimaal., zelfs de ingewikkelde zoals de afstandsbediening naast de televisie, de vaas met bloemen en het apparaat dat de hartslag meet. we kunnen Tokio door het raam bekijken met een effect dat zo realistisch is dat het gemakkelijk voor een foto zou kunnen doorgaan.

Alles wat ik in de vorige alinea heb gezegd, is van toepassing op elk aspect van de game. Je hoeft alleen maar te kijken naar de kwaliteit van zowel de levelmodellering als de elementen die erin voorkomen, evenals de texturering van de afbeeldingen die we nu gaan bekijken terwijl we dieper ingaan op raytracing. Persoonlijk, Ik wil graag de mate van geometrie benadrukken die de verschillende kledingstukken in de beginscène laat zien., omdat ze vrij ingewikkeld zijn en in andere titels een aanzienlijk eenvoudigere geometrie en vlakke textuur waren opgelost.

Ja, Ghostwire Tokyo voelt vanaf het eerste moment next-gen aan., en in tegenstelling tot Dying Light 2 is hiervoor geen raytracing nodig. De hele game zelf is grafisch een kunstwerk, en ik ben er zeker van dat het niet haalbaar zou zijn geweest om dat niveau van uiterlijk over te brengen op de "oude generatie". In de bijgevoegde afbeelding hieronder, die van de automaat, kun je ook duidelijk het verschil zien dat de geometrie maakt, en de modellering van flessen en blikjes is bijna perfect.

Ghostwire Tokyo en raytracing: reflecties creëren een unieke ervaring, schaduwen niet zozeer

In Ghostwire Tokyo wordt raytracing toegepast geldt alleen naar de reflecties en schaduwen. Als we beide wijzigingen deactiveren, vinden we enkele ruimtereflecties van scherm behoorlijk succesvol, hoewel met alle beperkingen die inherent zijn aan deze techniek, wat betekent dat bepaalde elementen plotseling zonder enig gevoel zullen verdwijnen bij het bewegen van de camera, dat verschillende reflecties niet correct zullen worden geproduceerd en dat we ook een zeer uitgesproken spiegeleffect zullen hebben, zelfs op ruwe oppervlakken.

Raytracing inschakelen toegepast op reflecties markeert een optimalisatie Heel groot, zo groot zelfs dat de beelden voor zich spreken. Kijk naar beide afbeeldingen van de Shibuya-overgang. Op de eerste zien we raytracing ingeschakeld, op de tweede is het uitgeschakeld. technologie geactiveerd we hebben een hoger aandeel gereflecteerde elementen, Sterker nog, in de scène waar geen raytracing op is toegepast, zijn een aantal van deze objecten helemaal niet te zien. Denk bijvoorbeeld aan de auto's rechts, die enigszins uit de weg staan.

Maar dat is nog niet alles. De reflecties ontwikkelen zich ook veel realistischer en hebben een verbluffende kwaliteit. Raytracing onthult reflecteert nog steeds actief, zoals het scherm met de communicator van nieuws onderweg, iets wat je in de video kunt zien en dat je aan het einde van de video vindt product, en onderscheidt perfect reflecties die worden gegenereerd op meer reflecterende oppervlakken, zoals plassen water, van die op ruwe oppervlakken, zoals nat asfalt. Reflecties in plassen zijn dus intenser en hebben een meer uitgesproken spiegelend effect, terwijl de andere reflecties een doffere en minder heldere afwerking hebben.

Dit alles zorgt ervoor dat raytracing-reflecties een aanzienlijke laag realisme toevoegen aan de stad Tokio en alles eromheen. Andere oppervlakken, zoals auto's en vrachtwagens, ontwikkelen ook realistische reflecties dankzij raytracing, en op een veel schonere manier. Over het algemeen ben ik er vrij zeker van dat Ghostwire Tokyo... onder de games die het beste gebruik hebben gemaakt van raytracing toegepast tot reflecties.

In de volgende afbeeldingen kunt u het grote verschil dat de raytracing toegepast op reflecties in Ghostwire Tokyo. Op de eerste twee afbeeldingen, waar we naar de stoep kijken met de audiogidsen voor blinden, zien we dat raytracing zeer realistische en ontroerende reflecties, maar daarnaast bereikt het ook het oppervlakteonderscheidende effect dat we eerder noemden, waardoor het ontstaan van een spiegeleffect op ruwe oppervlakken wordt vermeden.

De volgende twee afbeeldingen zijn een ander duidelijk voorbeeld van de goede prestaties van ray tracing. toegepast tot reflecties. In deze scène uit Ghostwire Tokyo hebben we een veelvoud aan reflecties die op verschillende oppervlakken vallen en die op verschillende afstanden worden gegenereerd, wat een ingewikkelde situatie oplevert die raytracing op fantastische wijze oplost. Raytracing maakt onderscheid tussen oppervlakken, stemt de intensiteit van de reflecties nauwkeurig af op basis van de afstand en het gebied en voorkomt het ontstaan van dat spiegeleffect dat ontstaat bij het uitschakelen van raytracing en waardoor zelfs een zwarte tas een overdreven reflectie produceert.

Verder is de waarheid dat Tango GameWorks fantastisch werk heeft geleverd met zowel belichting als schaduwen. Zelfs met raytracing. toegepast met de schaduwen uitgeschakeld is de onderdompeling en het uitzicht van Tokio subliem, wat maakt het raadzaam om prioriteit te geven aan ray tracing toegepast op reflecties als we over een apparaat beschikken dat niet zo sterk is en we alleen de mogelijkheid hebben om tussen de 2 veranderingen door te gaan.

Dit betekent echter niet dat het gebruik van ray tracing op schaduwen geen enkel voordeel oplevert. optimalisatie. Dat optimalisatie Het bestaat, maar het kost iets meer om het te zien, en als we bewegen, wordt dit nog lastiger. Kijk naar beide onderstaande afbeeldingen: in de eerste hebben we raytracing op de schaduwen toegepast, maar in de tweede niet. Met raytracing werpen zowel de schoen als het koffiekopje een schaduw, waardoor de scène over het algemeen een veel donkerdere, realistischere afwerking heeft.

In de volgende situaties zullen we dit nader bekijken. De eerste toont Ghostwire Tokyo met raytracing toegepast op schaduwen, en de tweede zonder. technologie. Kijk op de balkons van het blok op de achtergrond, rechts van het rode bord. Deze ontwikkelen zich schaduwen in overeenstemming met de waarheiden hetzelfde gebeurt met ons bord en met andere elementen zoals verkeersborden, hekken langs de stoep en zelfs de rode kegel die de schaduw van het hek opvangt.

We zien ook zichtbare verschillen in de scène met de kinderwagen. Let op de schaduw die door de kinderwagen wordt geworpen, evenals die van de andere elementen in de scène. Met raytracing ingeschakeld, is de scherpte van de schaduwen groter en zien we ook dat de kleding en de tas op de achtergrond zich ontwikkelen. schaduwen verdwijnen wanneer raytracing wordt uitgeschakeld. Persoonlijk vind ik dat deze scène het beste laat zien wat raytracing op schaduwen in interieurs kan bieden. Helaas werkt het niet in alle gevallen even goed, zoals we in de volgende alinea zullen zien.

In deze laatste twee afbeeldingen is de ray tracing toegepast op schaduwmarkeringen een veel kleiner verschil dan het zou moeten zijn, iets dat het gevolg is van een integratie die, zoals ik al eerder zei, niet zo goed is uitgevoerd als raytracing toegepast op reflecties. Deze scène biedt aanzienlijk meer dan wat we zien, aangezien het de schaduwwerking van bepaalde elementen, zoals de tafelpoten, slechts licht verbetert, maar niet de schaduwen die door de elementen erin worden geworpen.

Herbouwen en schalen in Tokio: NVIDIA DLSS versus AMD FSR

Ghostwire Tokyo is een titel die, zoals we al zeiden, werkt met NVIDIA DLSS, AMD FSR en TSR. Ik heb het je aan het begin van de product waar al deze technologieën precies over gaan, dus nu is het tijd om te zien welk verschil ze maken en welke resultaten ze bieden. Ik herinner je eraan dat, als je er geen hebt, grafische kaart GeForce RTX 20 of hoger, U kunt alleen de FSR of de TSR inschakelen.

TSR biedt een beeldkwaliteit die tussen FSR en DLSS in zit. Het is beter dan de eerste, maar inferieur aan NVIDIA's oplossing, wat ons zou doen denken dat het de op één na beste optie is, en ja, Het gaat om de kwaliteit, niet om de prestaties, omdat het een optimalisatie lager dan FSR, vooral in de hogere kwaliteitsmodi. Houd daar dus rekening mee, vooral als je apparaat wat krap is om Ghostwire Tokyo te verplaatsen.

Wat de DLSS van NVIDIA betreft, dit technologie Spectaculaire run op Ghostwire Tokyo. De reconstructie en herschaling zijn zo goed dat het zelfs in de performance-modus een resultaat oplevert. heel dicht bij wat we zouden krijgen met de native resolutieAls we DLSS in de kwaliteitsmodus gebruiken in Ghostwire Tokyo, krijgen we een beter resultaat dan de native resolutie, dankzij het goede reconstructiewerk dat is uitgevoerd met de veel kleinere en verder weg gelegen elementen.

Om het voor u gemakkelijker te maken om de verschillen tussen DLSS en FSR in verschillende kwaliteitsniveaus te zien, heb ik een serie vergelijkende afbeeldingen bijgevoegd waarop u ze in één scène naast elkaar kunt zien. Met één klik kunt u de afbeeldingen vergroten en in een apart tabblad openen. U kunt ze ook downloaden om ze groter te bekijken.In elk van hen geef ik de DLSS- en FSR-instellingen aan en ik herinner me dat Ghostwire Tokyo in alle gevallen op de kwaliteitslimiet was ingesteld en dat raytracing actief en op de limiet was.

Ghostwire Tokyo: Prestaties en energieverbruik

Om onze technische analyse van Ghostwire Tokyo af te ronden, zullen we ons concentreren op de prestaties en het gebruik van game-elementen. Voor een completer overzicht hebben we gebruik gemaakt van A grafische kaart van prominente prestaties, de GeForce RTX 3080 Ti, en ook een grafische kaart van standaardkwaliteit, de GeForce RTX 3050.

Dit zijn de apparaatinformatie waarop we Ghostwire Tokyo hebben verplaatst:

• Windows 10 Pro 64-bits besturingssysteem.
• Verwerker Ryzen 7 5800X (Zen 3) met acht cores en zestien threads op 3,8GHz-4,7GHz.
• Moederbord Gigabyte X570 Aorus Ultra.
• 32 GB aan RAM-geheugen Corsair Vengeance RGB Pro SL op 3200 MHz CL16 (4 modules).
• Corsair iCUE H150i Elite Capellix White koelsysteem met drie 120 mm Corsair ML RGB-ventilatoren.
• RTX 3080 Ti Founders Edition grafische kaart met 12 GB GDDR6X en GeForce RTX 3050 met 8 GB GDDR6-geheugen.
• Sound BlasterX AE-5 geluidskaart toegevoegd.
• SSD Samsung Evo 850 van 500 GB (OS).
• PCIE SSD Corsair MP400 4TB NVMe.
• PCIE NVMe SSD Corsair MP600 Core 2 TB.
• Seagate 2TB SDDD met 8GB SSD als een cache.
• Corsair AX1000 80 Titanium Aggregate-voeding met 80 Titanium Aggregate-certificering.
• Zes Corsair iCUE QL120 RGB-ventilatoren.
• Lightning Node Core en Commander CORE voor monitoring fans en ook verlichting.
• Corsair 5000D Airflow-behuizing.

De GeForce RTX De 3050 kan Ghostwire Tokyo soepel draaien op 1080p met maximale kwaliteit en raytracing uitgeschakeld, en dankzij DLSS ook geeft een bijzondere ervaring in 1440pOp het moment dat we raytracing activeren, zal de impact die dit heeft technologie De prestaties gaan er enorm op achteruit en we hebben DLSS nodig om dat te compenseren.

De GeForce RTX 3080 Ti onthult dat hij zich op een ander niveau bevindt, en het is in staat om Ghostwire Tokyo te draaien, zelfs in de originele 1440p met ray tracing op zijn limiet zonder dat het zweet breekt, hoewel het waar is dat we ook een enorme impact op de prestaties zagen toen we dat aanzetten technologieGelukkig is DLSS in de kwaliteitsmodus meer dan voldoende om dit te compenseren. Interessant genoeg is de GeForce RTX 3080 Ti zo overpowered op 1440p dat DLSS in de kwaliteitsmodus alleen optimalisatie de prestatie, hoewel verlaagt het GPU-gebruik tot de 75%.

We gaan nu verder met het kennen van het verbruik van de centrale eenheid vervolging. Ghostwire Tokyo is een spel van de nieuwe generatie dat niet is begonnen vanaf de basis van de vorige generatie consoles, maar ondanks alles hebben we een zeer laag gebruik van de centrale eenheid van vervolging, zozeer zelfs dat we soms verhuizen onder de 30% met de Ryzen 7 5800XOp specifieke momenten komen we hooguit in de buurt van 50%, wat betekent dat:

• Het is een spel GPU gebonden.
• Er zijn niet veel meer dan vier cores en acht threads nodig, maar wel een optimale IPC.

Wat betreft het geheugenverbruik registreerde Ghostwire Tokyo een gemiddeld verbruik van 12 GB RAM bij 1440p en van bijna 15 GB in 4KWat betreft grafisch geheugen lag het gemiddelde verbruik op 6 GB grafisch geheugen bij 1080p, een cijfer dat opliep tot iets meer dan 7 GB grafisch geheugen bij 1440p en bijna 8 GB bij 4K.

Zelden, met zowel de GeForce RTX 3050 als de GeForce RTX 3080 Ti, heeft het spel de neiging om veel meer te proppen geheugen grafische kaart dan nodig is, en het verbruik neemt geleidelijk toe totdat het vrijwel al het vrije grafische geheugen gebruikt. Zo kwamen we, hoewel we met de RTX 3080 Ti begonnen met een verbruik van ongeveer 8 GB, uiteindelijk uit op 11 GB. Dit is wat ik je al eerder heb uitgelegd. De game heeft geen 11 GB grafisch geheugen nodig, maar gebruikt dit als voorzorgsmaatregel.

Ghostwire Tokyo is volledig verbeterd voor er het beste van maken aan een krachtige SSD. Dat is niet alleen te merken aan de laadtijden, die slechts enkele seconden duren, maar ook aan hoe goed de grafische engine van het spel presteert bij het creëren van nieuwe delen van de kaart terwijl we ze bezoeken.

Over het algemeen denk ik dat Tango GameWorks het goed heeft gedaan ongelooflijk technisch werk met Ghostwire Tokyo. Het is waar dat er een aantal zaken zijn die verbeterd kunnen worden, vooral met betrekking tot het lage gebruik van de centrale verwerkingseenheid en de GPU, die worden gegenereerd in resoluties lager dan 4K als we een rescaler gebruiken en raytracing uitschakelen. Maar zelfs met deze "stenen in de schoenen" is Ghostwire Tokyo een fantastische ervaring en weet het de lat hoger te leggen op het gebied van grafische kwaliteit.

Lees ook: Hoe bouw je een gaming-pc?.